Cumartesi, Temmuz 14, 2007


TAŞLARIN DİLİ

Jim Crace

Taş devrinin sonları ve demirin bulunması arasında bir zamanda, dünyanın herhangi bir yerinde bir kıyı köyünde, geçimlerini çakmaktaşı çıkarıp işleyerek kazanan dış dünyaya kapalı kendilerini tamamen taşa vermiş insanların hikayesi ve karşılıksız aşk-şefkat -kıskançlık örgüsü içinde iki değişik ağızdan anlatılmış (baba ve kız) fazla tasvirli (konu itibariyle gerekli ama yine de insanı sıkıyor) değişik ama pek de güzel olmadığını düşündüğüm bir roman.

Kelepir olduğu için aldım bir de ödüllü olmasına ve kitabın arka kapağında yazanlara kandım diyebilirim. Elzem bir kitap değil okunduktan sonra insanda pek bir iz bırakmıyor hatta daha okurken sıkıyor. Unutulmaz bir kitap hiç değil.

Hiç yorum yok: