HAMLET

William Shakespeare

W. Shakespeare' in meşhur trajedisi Hamlet... Hani şu hepimizin aşina olduğu "olmak ya da olmamak ( yok olmak) ...İşte asıl mesele bu..." cümlesinin geçtiği eser.

Tiyatro oyunu olması sizleri yanıltmasın, okuması da en az izlemesi kadar zevkli (Ben tiyatroda değil ama birkaç yıl önce TRT2'de sinema filmini izlemiştim).

Yine bir intikamın öyküsü... Konuyu az-çok herkes bilir sanırım. Danimarka Prensi Hamlet, babasının ani ölümüyle acılar içinde kıvranırken, annesi, amcasıyla evlenmiştir. Bu arada babasının ruhu savaş zırhlarını kuşanmış, birkaç nöbetçi askere görünmüştür. Bunu duyan Hamlet, babasının ruhuyla konuşur, aslında babasının amcası tarafından zehirlenerek öldürüldüğünü öğrenir. İntikam ateşiyle tutuşurken ölmek ya da hayatta kalıp acı çekmek arasında bocalar durur ve o müthiş sözlerini söyler:

"Olmak ya da olmamak! İşte bütün mesele bu!... Acaba zalim feleğin okuna, taşına göğüs germek mi , yoksa bu mihnet deryasına karşı koyarak hepsine son vermek mi daha asil bir hareket olur? Ölmek: Uyumak... Hepsi bu kadar... Ve bir uykuyla bütün kalp ağrılarını, vücudun yakındığı binbir derdi dindirebilmek... İşte varlığımızın özlediği netice! Ahh, işte güçlük burada! Çünkü ruhumuz bu fani kalıptan sıyrılıp ölüm uykusuna daldığı an, nasıl bir rüya göreceğimizi kim bilir?"

Çok manidar sözlerdir bunlar. Kendi içsel savaşını intikam duygusu kazanır. Artık sevdiği Ophelia'dan dahi uzaklaşır. Şehre gelen bir tiyatro topluluğunu saraya çağırır ve yeni kral ve kraliçenin huzurunda oyunlarını sergilettirir. Sergilenen oyun da tıpkı babasının başına gelenler gibidir. Amcası Hamlet'ten korkmaya başlar ve onu İngiltere'ye yollar, amacı onu orada öldürtmektir. Hamlet kendini kurtarır ve ülkesine geri döner. Kralın düzenlediği kılıç müsabakasında, kralın tuzağına düşer ve ölür ama ondan önce tuzağa annesi düşer ve zehirli içkiyi içerek ölür, ardından kral da ölür.

Ben eserde "Horatio" karakterini sevdim, sadakati ve vefasıyla Don Kişot'un Sanço Panza'sını hatırlattı ama Horatio, Sanço gibi saf değil. Ophelia'nın sonuysa tam bir trajedi.

Yine kitapta, mezar kazıcılarını Horatio ile izlerken Hamlet'in kurduğu cümleler, düşünceleri, kuru kafalar üzerine yaptığı felsefe çok etkileyici. Kuru kafaların ve kemiklerin şimdiki halleri ve geçmişteki halleri üzerine tespitleri çok enteresan.

Kısacası ben bu kitabı sevdim, trajedi olmasına, herkesin ölmesine rağmen... Belki de felsefeyi sevdiğimden...