yabancı...

Söyle, anlaşılmaz adam, kimi seversin en çok, ananı mı, babanı mı bacını mı, yoksa kardeşini mi?

- Ne anam, ne de babam var, ne bacım, ne de kardeşim.

- Dostlarını mı?

- Anlamına bugüne kadar yabancı kaldığım bir söz kullandınız.

- Yurdunu mu?

- Hangi enlemdedir bilmem.

- Güzelliği mi?

- Tanrısal ve ölümsüz olsaydı, severdim kuşkusuz.

-Altını mı?

- Siz Tanrıya nasıl kin beslerseniz, ben de ona öylesine kin beslerim.

- Peki, neyi seversin öyleyse sen, olağanüstü yabancı?

- Bulutları severim... işte şu... şu geçip giden bulutları... eşsiz bulutları!

...
C. Baudelaire