Cebimdeki...

yılankavi yollarına kırık aynalar döşeli
hayali gölgedeki su, güneşe özlemli
adaleti bir çocuk avcu kadar
kanaat ettiğim üç yudumda içtiğim su
fazla değildi isteğim
cebimden almasınlar yeterdi
paylaşamazdım
ikimize yetecek kadar çok değildi
gri, pembe farketmezdi
biriktiriyordum herbirini
her kayıpta bir renk daha katıyordum aralarına
her kayıp bir renkti benim için
ziyadesiyle mutluyum artık
ceplerim dolu
şimdi bölüşebiliriz
hayat artığı umutlarımı...